Szkarlatyna u dzieci

Szkarlatyna budzi obawy

Choć wiemy coraz więcej na jej temat, szkarlatyna u dzieci nadal budzi obawy u ich opiekunów. Czas więc przyjrzeć się dokładniej tej chorobie i spróbować odpowiedzieć na pytanie o to, czy jest się czego bać i kiedy obawiać się w największym stopniu.

Szkarlatyna u dzieci – co to jest?

Szkarlatyna nazywana też płonicą jest ostrą chorobą zakaźną, której najbardziej charakterystycznym znakiem rozpoznawczym wydaje się być wysypka. Za jej pojawienie się odpowiadają paciorkowce, a choć może pojawić się w czasie każdej pory roku, największa grupa chorych zgłasza się do lekarza w okresie jesienno-zimowym.

Obecnie mamy z nią do czynienia stosunkowo rzadko, co w dużej mierze jest konsekwencją właściwych działań profilaktycznych. Opiekunowie maluchów powinni jednak zachować pewną czujność. Do tej pory nie opracowano skutecznej szczepionki chroniącej przed szkarlatyną. Przejście tej choroby zapewnia większą odporność na ataki paciorkowców w przyszłości, nie mamy jednak gwarancji, że nie dojdzie do jej powrotu.

Jak dochodzi do zarażenia?

Jak już wspomniano, szkarlatyna to choroba, która jest konsekwencją kontaktu z paciorkowcem z grupy A. Gdybyśmy jednak chcieli być bardzo precyzyjni, musielibyśmy podkreślić, że winny jest nie on sam, ale enzymy erytogenne, jakie bakteria ta produkuje.

Do zarażenia się dochodzi przeważnie drogą kropelkową, paciorkowce mogą jednak znajdować się także na przedmiotach, z którymi miały styczność chore osoby. Warto pamiętać, że w otoczeniu nie dziecka nie musi znajdować się wcale jego rówieśnik zmagający się ze szkarlatyna, często okazuje się bowiem, że zakażenie następuje po kontakcie z osobą zmagająca się z anginą wywołaną przez paciorkowca.

Jak rozpoznać szkarlatynę u dzieci?

Im szybciej uda się zdiagnozować szkarlatynę, tym szybciej można liczyć na wyleczenie. Warto więc poznać jej najbardziej charakterystyczne objawy. Okazuje się przy tym, że już pierwsze z nich powinny alarmować. Choroba przeważnie atakuje gwałtownie, dziecko narzeka więc na ból gardła i kaszel, pojawiają się przy tym również wymioty, bóle głowy i wysoko gorączka.

Osoby, które kojarzą szkarlatynę przede wszystkim z wysypką powinny pamiętać o tym, że ta nie pojawia się natychmiast. Zwykle ujawnia się dopiero w drugim lub trzecim dniu choroby. Sama jest jednak dość charakterystyczna. Zmiany, które pojawiają się na skórze najczęściej porównuje się z ukłuciami szpilki. Początkowo dają o sobie znać w dołach pachwinowych i pachowych, z czasem jednak opanowują całe ciało poza okolicami ustno-bródkowymi. Wysypka zwykle zaczyna ustępować po kolejnych dwóch dniach.

Lekarz, który diagnozuje szkarlatynę, przeważnie prosi małego pacjenta o pokazanie mu swojego języka. Nie ma w tym nic dziwnego, biały nalot na języku jest bowiem jednym z pierwszych objawów choroby. Po kilku dniach nalot ten zanika, na języku pojawiają się jednak lśniące, czerwone punkty. Niejednokrotnie zmianom tym towarzyszy również powiększenie węzłów chłonnych.

Szkarlatyna u dzieci – diagnoza choroby

Obraz kliniczny choroby jest na tyle charakterystyczny, że diagnoza szkarlatyny powszechnie nie jest uważana za trudne zadanie. Bardzo często lekarz decyduje się jednak również na pobranie wymazu z gardła, co pozwala na stwierdzenie obecności w organizmie nosiciela choroby – paciorkowca z grupy A.

Dziś wykonanie wymazu nie jest skomplikowane, lekarz może więc wykonać tę czynność we własnym gabinecie. Gdy objawy nie są jednoznaczne, zaleca się przeprowadzenie badań laboratoryjnych. O szkarlatynie może nas informować wówczas choćby wzrost OB. I ASO i podwyższona liczba białych krwinek.

Choć szkarlatyna ma charakterystyczne objawy, bywa i tak, że przez wiele tygodni jest leczona w niewłaściwy sposób. Dzieje się tak przede wszystkim dlatego, że możemy wskazać przynajmniej kilka chorób o zbliżonych symptomach i przebiegu. Najczęściej mamy do czynienia z różyczką i odrą, choć wiele objawów jest też typowych dla zakażenia gronkowcem.

Dlaczego szkarlatyny nie można lekceważyć?

Historia medycyny zna przypadki epidemii szkarlatyny, które dziesiątkowały ludzkość. Dziś nie mamy już z nimi do czynienia, powinniśmy jednak pamiętać, że choroba leczona niewłaściwie może prowadzić do niezwykle groźnych powikłań. Możemy się ich spodziewać także wtedy, gdy diagnoza została postawiona prawidłowo, opiekunowie nie zadbali jednak o to, aby wszystkie zalecenia wydane przez lekarza były sumiennie przestrzegane.

Najczęściej obserwowanym powikłaniem szkarlatyny jest ropne zapalenie węzłów chłonnych oraz wrzodziejące zapalenie migdałków. Choroba może jednak prowadzić również do zapalenia ucha środkowego, ostrego zapalenia kłębuszków nerkowych, a nawet do posocznicy.

Jak wygląda leczenie szkarlatyny u dzieci?

Najskuteczniejszym sposobem na uporanie się z chorobą jest leczenie farmakologiczne. Najlepszą opcja niezmiennie okazuje się być przy tym penicylina stosowana przynajmniej przez dziesięć dni, zgodnie z dawkowaniem zaleconym przez lekarza. Jeśli mały pacjent jest uczulony na penicylinę, możliwe jest zastosowanie antybiotyków reprezentujących makrolidy.

Bardzo często już po kilku dniach leczenia objawy choroby ustępują, a dziecko czuje się dobrze. W takiej sytuacji wielu opiekunów musi walczyć z pokusą odstawienia antybiotyków. Nie wolno tego robić. Zanikanie widocznych objawów może cieszyć, nie oznacza jednak, że choroba została pokonana. Po zakończeniu leczenia niezbędna jest też wizyta kontrolna. W czasie jej trwania lekarz ocenia stan dziecka i podpowiada, jak postępować z nim w kolejnych dniach.

Leczenie szkarlatyny nie powinno jednak ograniczać się do podawania dziecku farmaceutyków. Bardzo duże znaczenie ma również zapewnienie maluchowi dostępu do płynów w odpowiedniej ilości, a także do pokarmów mających płynna i półpłynną postać. W czasie pierwszych dni choroby dzieci zwykle uskarżają się na ból gardła na tyle silny, że praktycznie są pozbawione szans na przyjmowanie pokarmów w postaci stałej. Nie można też dopuścić do ich odwodnienia. Już po zakończeniu leczenia dobrze jest też wstrzymać się, przynajmniej przez tydzień, z posyłaniem dziecka do szkoły lub przedszkola.

Źródło: https://wkobiecymwydaniu.pl/category/domowe-zacisze/rodzicielstwo/

Łukasz

Chętnie doradzam, pisząc na wszelakie tematy – sport, hobby, wnętrza, praca, rozwój i turystyka. Staram się znaleźć porady na wszystkie problemy.