Spis treści artykułu
Leczo: czym jest i jak je przygotować?
Leczo to cieszące się w Polsce dosyć sporą popularnością danie, które tak naprawdę wywodzi się z kuchni węgierskiej. W przeciągu ostatnich kilkunastu lat przepis na leczo uległ wielu modyfikacjom, ponieważ obecnie potrawa ta może być przygotowywana z różnych warzyw, jednak aby w dalszym ciągu można było nazywać ją leczem, musi zawierać kilka podstawowych składników. Co jednak powinniśmy wiedzieć o tej potrawie i jak przygotować leczo?
Czym jest leczo?
Leczo to tradycyjna węgierska potrawa, która bardzo popularna jest nie tylko w kuchni polskiej, ale również w kuchni ukraińskiej, chorwackiej oraz słowackiej. Obecnie leczo przygotowuje się na różne sposoby, gdyż może być zarówno mięsne, jak i wegetariańskie.
Może również zawierać różne dodatki, jednak nie powinno zabraknąć w nim pewnych produktów, które sprawiają, że leczo to leczo. Tradycyjne węgierskie leczo składa się z żółtej papryki, cebuli, świeżych pomidorów, zmielonej słodkiej papryki oraz soli. W Polsce z kolei przygotowuje się je zazwyczaj z czerwonej papryki (może być nawet mieszanka 3 kolorów), cukinii, świeżych pomidorów, kiełbasy lub parówek.
Czasami zamiast cukinii używa się bakłażana, jednak wiele osób za nim nie przepada, ponieważ ma dosyć charakterystyczny, nieco gorzkawy smak. W leczo kluczową kwestię odgrywają również przyprawy, które nadają potrawie wyjątkowego smaku.
Jakich przypraw nie powinno jednak zabraknąć? Oczywiście słodkiej i ostrej papryki, soli oraz czarnego pieprzu. Aby nieco zgłębić smak lecza, warto dodać również kilka ziarenek ziela angielskiego, kilka liści laurowych, szczyptę tymianku oraz majeranku.
Jak przygotowuje się leczo w różnych krajach?
W kuchni węgierskiej leczo przygotowuje się poprzez uduszenie na smalcu świeżych pomidorów, papryki i wędzonego boczku z dodatkiem mielonej papryki oraz podsmażonej cebuli.
Czasami do lecza dodaje się również przeciśnięty przez praskę czosnek, kilka gałązek tymianku oraz liście laurowe. W Polsce leczo najczęściej przygotowuje się na bazie cukinii (czasem zastępuje się ją bakłażanem), czerwonej papryki, świeżych pomidorów oraz kiełbasy lub parówek. Może być spożywane jako samodzielne danie lub z dodatkiem świeżych kromek chleba.
Z kolei w Niemczech leczo najczęściej stanowi warzywny dodatek do pieczonych mięs, choć czasem spożywane jest wyłącznie z dodatkiem świeżego chleba.
Dlaczego powinniśmy spożywać leczo?
Leczo w wersji wegetariańskiej nie zawiera zbyt wielu kalorii, za to obfituje w cenny dla naszego zdrowia likopen, a także spore ilości witamin oraz minerałów. Leczo przygotowywane wyłącznie na bazie warzyw nie zawiera ponadto zbyt wielu nasyconych kwasów tłuszczowych i jest całkowicie pozbawione cholesterolu.
Jeśli do lecza dodajemy z kolei kiełbasę lub parówki, to najlepiej, jeśli wybierzemy takie produkty, które w co najmniej 90% składają się z mięsa oraz nie zawierają żadnych niezdrowych dodatków. Warzywa, które są nieodłącznym elementem potrawy to prawdziwa bomba odżywcza. Z uwagi na zawartość witamin z grupy B leczo pomaga poprawić nastrój, a także łagodzi napięcie nerwowe.
Witamina C pomaga wyeliminować z naszego organizmu wolne rodniki, wzmacniając dodatkowo naszą odporność. Istotna z punktu naszego zdrowia jest witamina A, która wspomaga prawidłowe funkcjonowanie naszego narządu wzroku, a także witamina K biorąca udział w procesach krwiotwórczych.
Jak przygotować klasyczne leczo z kiełbasą?
Aby przygotować klasyczne leczo z kiełbasą potrzebne będą:
- 1 kg pomidorów,
- 200 g ulubionej kiełbasy,
- 3 czerwone papryki,
- 2 cebule,
- 2 ząbki czosnku,
- 1 łyżeczka ostrej papryki,
- 2 łyżeczki słodkiej papryki,
- szczypta soli, pieprzu i kolendry
Sposób przygotowania:
Cebulę i kiełbasę pokrój w plasterki, smażąc je następnie na patelni przez ok. 7-8 minut. Dodaj przeciśnięty przez praskę czosnek oraz pokrojoną w kostkę czerwoną paprykę. Smaż całość przez 5 minut.
Po upływie tego czasu zawartość garnka przypraw papryką, solą, pieprzem i kolendrą, dorzucając na koniec obrane ze skórki i pokrojone na małe kawałki pomidory. Leczo gotuj przez ok. 30 minut, od czasu do czasu mieszając zawartość garnka, aby nie przywarła do jego dna.
Cebulę i kiełbasę pokrój w plasterki, smażąc je następnie na patelni przez ok. 7-8 minut. Dodaj przeciśnięty przez praskę czosnek oraz pokrojoną w kostkę czerwoną paprykę. Smaż całość przez 5 minut.
Po upływie tego czasu zawartość garnka przypraw papryką, solą, pieprzem i kolendrą, dorzucając na koniec obrane ze skórki i pokrojone na małe kawałki pomidory. Leczo gotuj przez ok. 30 minut, od czasu do czasu mieszając zawartość garnka, aby nie przywarła do jego dna.
Jak przygotować leczo z cukinią?
Aby przygotować leczo z cukinii potrzebne będą:
- 1 kg cukinii,
- 1 kg pomidorów,
- 200 g grubych parówek,
- 3 papryki czerwone (mogą być w różnych kolorach),
- 2 średniej wielkości cebule,
- 2 łyżki oleju rzepakowego,
- 2 ząbki czosnku,
- 1/2 szklanki wody,
- 2 liście laurowe,
- kilka ziarenek ziela angielskiego,
- 1 łyżeczka ostrej i słodkiej papryki,
- po 1/2 łyżeczki soli, pieprzu i majeranku
Sposób przygotowania:
Cukinię umyj dokładnie pod bieżącą wodą, odetnij końce i pokrój w kostkę. Papryki również umyj, przetnij na pół, usuń pestki oraz błonki i również pokrój w kostkę. Podobnie postąp z cebulą i parówkami. Świeże pomidory włóż do szerokiego garnka, zalej wrzącą wodą, obierz ze skóry i pokrój w małą kostkę.
W dużym garnku rozgrzej olej, wrzuć cebulę i gdy się zeszkli, dodaj do niej paprykę, przez cały czas mieszając zawartość garnka. Dolej wodę i duś całość przez ok. 10 minut na małym ogniu. Gdy papryka nieco zmięknie, do garnka wrzuć cukinię, przeciśnięty przez praskę czosnek, przyprawy oraz pokrojone parówki.
Gdy cukinia stanie się miękka, do garnka wrzuć pomidory, dusząc leczo przez ok. 20-30 minut (sos musi nieco odparować). W razie potrzeby leczo możesz jeszcze doprawić solą oraz pieprzem.
Chętnie doradzam, pisząc na wszelakie tematy – sport, hobby, wnętrza, praca, rozwój i turystyka. Staram się znaleźć porady na wszystkie problemy.
Submit your review | |
Leczo bardzo szybko się przyrządza to jest duży plus tego dania.